Tøyen – Single

Lyrics

• 1Tøyen

  Min vesle flekk, Tøyen
  Eg ser for meg Rudolf Nilsen der han gjekk
  Mens skyer låg
  Som tyngde han, men løfta han, òg

  Min vesle flekk, Tøyen
  I Botanisk Hage renn ein bekk
  Ifrå april
  Til slutten av oktober, under tvil

  Kvernelands Munch, eg må snu meg og stire
  Far hans tok livet av seg, min blei nittifire
  Munch blei åttiein, han var ekspresjonist
  Sjølv er eg melankolsk optimist
  Farsi, somali, vestlending, rom
  Alle har eit kammer som av og til er tomt
  Alle har eit rom dei forsøker å fylle
  Men eg kan berre syngje, eg kan ikkje trylle

  Min vesle flekk, Tøyen
  Iblant er du så fin at eg må snu meg vekk
  Og tørke bort ei tåre
  Tøyen, du er vakker heile året

  Min vesle flekk, Tøyen
  Nokre faste, noko gjennomtrekk
  Min nabo Nils
  har budd i fjerde sidan lenge før Siv Jensen fekk kjøpt pils

  Dei fortalde alle om det store løftet
  Det var berre nokre få detaljar å drøfte
  Alt skulle bløme når Lambda blei bygd
  Og det er kje så nøye med folk som går på trygd
  Men om du flyttar blikket litt nærmare gata
  Om du lyttar gjennom rushtidsstøyen
  Kan du høyre noko banke
  Kan du høyre noko banke
  Kan du høyre noko banke?
  Det er hjartet av Tøyen

  Min vesle flekk, Tøyen
  Eg døser litt, eg ligg utstrekt
  Åh, slik ein fred
  Grille pølser i Tøyenparken medan sola går ned

  Min vesle flekk, Tøyen
  Ikkje visste eg at dagane som kom og gjekk
  Var mitt liv
  Eg står på Ola Narr medan det kvernar og sviv

  Og om Oslo er ein eigen planet
  Erklærer eg full suverenitet for Tøyen