2012
Fløyel og stål ble skrevet i Sør-Afrika vinteren 2011/12, utenfor Durban ved kysten av Det Indiske Hav. Albumet ble innspilt i Rainbow Studios, Oslo og deretter mikset av den amerikanske stjerneteknikeren David Bianco. Fløyel og stål kom ut i september 2012 til glimrende anmeldelser. Sangen Min beste ven på ein dårleg dag ble raskt A-listet av NRK P1.
«Ta du vegen over fjellet»
Det var det dei sa til meg
Dei låg som hoggorm på ei helle
Og sa dei berre vermde seg
No er det som om noko vantar
Eg har ingen stad å gå
Eg skubbar meg på skarpe kantar
Einkvan må eg stole på
Eg sig, eg sig, eg sig i kne
Denne verda gjev deg aldri fred
Du må kjempe for kvart andedrag
Men det letnar litt når me er i lag
Mange vener kan fortelje
Om ein stad som dei veit om
Alle har eitkvart å selje
Eg er utmagra og tom
Eg sig, eg sig, eg sig i kne
Denne verda gjev deg aldri fred
Du må tåle spark, du må døyve slag
Men det lindrar litt når me er i lag
Alle seier dei er budde
Men eg veit kje om dei er
Det blir aldri som du trudde
Det ligg alltid noko der
Eg ser på båtane på elva
Der dei flyt så fint av stad
Eg tenkjer, «Om ein skulle kvelva
Vil det helst gå bra»
Eg sig, eg sig, eg sig i kne
Denne verda gjev deg aldri fred
Men ein engel kom meg til behag
Du er min beste ven på ein dårleg dag
Eg sig, eg sig, eg sig i kne
Denne verda gjev deg aldri fred
Men eg skimtar òg eit høgdedrag
For det kjem seg når me er i lag
Eg veit ingenting om bilar
Akselkoplingar og slikt
Eg veit lite om tequila
Eg kan eit par spanske dikt
Eg veit ingenting om skogen
Der dei store trea veks
Eg veit knapt bak fram på plogen
Eg er knapt av bondeslekt
Men eg veit eg elskar deg
Du er lyset og lykta på min veg
Ja, eg veit eg elskar deg
Me er saman, me to no, endeleg
Eg veit ingenting om grøfter
Om å knuse stein til grus
Eg veit litt om brotne løfter
Litt om dårleg rus
Eg veit ingenting om renter
Om styrt økonomi
Eg veit fint lite om jenter
Ikkje eingong om jenta mi
Men eg veit eg elskar deg
Du er lyset og lykta på min veg
Ja, eg veit eg elskar deg
Me er saman, me to no, endeleg
Eg veit ingenting om nåde
Eg veit ingenting om bot
Om du helst vil få meg frå det
Skal eg ikkje seie imot
Eg veit ingenting om køar
For forsoning eller mat
Eg veit fint lite om sjøar
Som kan slå deg nesten flat
Men eg veit eg elskar deg
Du er lyset og lykta på min veg
Ja, eg veit eg elskar deg
Me er saman, me to no, endeleg
Det står ei kvinne bakom alt
Det står ei kvinne bakom alt
Ho veit at tårer smakar salt
Det står ei kvinne bakom alt
Bak kvar ein rock and roll rebell
Kvar spelegal som stiftar gjeld
Kvar nybakt far som sit i hell
Bak kvart eit stjerneskot som fell
Det står ei kvinne bakom alt
Det står ei kvinne bakom alt
Ho veit at tårer smakar salt
Det står ei kvinne bakom alt
Bak kvar ein skurk og sjarlatan
Kvar ein sliten narkoman
Kvar gamal gris på Gamla Stan
Kvar novise frå Iran
Det står ei kvinne bakom alt
Det står ei kvinne bakom alt
Ho veit at tårer smakar salt
Det står ei kvinne bakom alt
Bak kvar ein sliten patriark
Kvar ein skipper på sin sjark
Bak kvar ryggradslause mark
Kvart atom og kvar ein kvark
Det står ei kvinne bakom alt
Det står ei kvinne bakom alt
Ho veit at tårer smakar salt
Det står ei kvinne bakom alt
Bak kvart svikefulle krek
Kvar ei rastlaus sjel på rek
Kvart namn i kvart eit kartotek
Kvar mann med samvit svart som bek
Det står ei kvinne bakom alt
Det står ei kvinne bakom alt
Ho veit at tårer smakar salt
Det står ei kvinne bakom alt
Ein gong var det ingen tvil
Eg gjekk glatt ei ekstra mil
Ein gong var du alt eg såg
Kor eg vakna, kor eg låg
Eg ser skuggane rundt bordet
Eg ser skrømt på høglys dag
Eg ser alt me ikkje gjorde
Eg ser deg og meg i lag
Ein gong var eg ganske viss
Ein gong tok eg djupt i miss
Ein gong sov eg ved di dør
Skulle ha fortalt deg før
Eg ser skuggane rundt bordet
Eg ser skrømt på høglys dag
Eg ser alt me ikkje gjorde
Eg ser deg og meg i lag
Eg ser alt eg ikkje sansa
Eg ser kvart eit håp som svann
Eg ser flammene som dansa
Eg ser bruene som brann
Ein gong var eg djupt i naud
Ein gong var eg mest som daud
Ein gong sokk eg som ein stein
Ein gong steig eg fri og rein
Stundom kan eg sjå deg stå
Med ein djupraud kjole på
Ein gong i ei anna tid
Var du gjennom, var du mi
Eg ser skuggane rundt bordet
Eg ser skrømt på høglys dag
Eg ser alt me ikkje gjorde
Eg ser deg og meg i lag
Eg ser fuglane som letta
Eg ser vengjene som slo
Eg ser mistak som vart retta
Eg ser staden der me stod
Eg ser løgnene og triksa
Eg ser alt me skulle gjort
Eg ser alt du ikkje fiksa
Eg ser allting som kom bort
Eg ser skuggane rundt bordet
Eg ser skrømt på høglys dag
Eg ser alt me ikkje gjorde
Eg ser deg og meg i lag
Me kan snakke om fartøy som kantra
Me kan snakke om dyrebar last
Me kan snakke om dårlege mantra
Snakk heller om det som står fast
For eg har aldri gløymt kor eg høyrde til
Eg har aldri gløymt det eg skimta før me gjekk oss vill
Eg har aldri gløymt kor me skulle hen
Eg har lengta og drøymt, eg er klar for å prøve igjen
Eg såg Ingmar Bergman på TV
Han sa anger vart litt for kokett
Skal kje seie deg koss du burde leve
Men det kan synast som han hadde rett
For eg har aldri gløymt det eg kom til å sjå
Eg har aldri gløymt som det gneistra av gull mot det blå
Eg har aldri gløymt kor me skilde lag
Eg har lengta og drøymt, eg skal finne att staden ein dag
Me kan snakke om åra i tåka
Men kan snakke om gulnande bein
Me kan snakke om dei som vart råka
Me kan snakke om dei som tok mein
Men eg har aldri gløymt kor eg høyrde til
Eg har aldri gløymt det eg skimta før me gjekk oss vill
Eg har aldri gløymt den eiden me svor
Eg har lengta og drøymt, eg er klar for å stå ved mitt ord
Eg har aldri gløymt kor me skulle hen
Eg har lengta og drøymt og sett etter eit høve
Lengta og drøymt, eg lét meg kje sløve
Lengta og drøymt, sjå, eg ristar av støvet
Lengta og drøymt, eg står opp frå dei døve
Lengta og drøymt, eg er klar for å prøve igjen
Kva bryr det meg om snøen forsvinn
Om småfuglar kvitrar om kvart grasstrå dei finn
Om unge og gamle får lettare steg
Sidan du drog, kva bryr det meg?
Kva bryr det meg om vårregnet fell
Om dagslyset varer litt lengre kvar kveld
Om mildvêret kjem, medan vinteren dreg
Utan deg her, kva bryr det meg?
Kva bryr det meg om alt som eg ser
Og alt som eg høyrer og alt som eg gjer
På mystisk sett får meg til å tenkje på deg
Sidan du reiste, kva bryr det meg?
Kva bryr det meg om fjorden ligg blank
Om skogbotnen duftar og bjørka står rank
Om kvitveisen kronar kvar sving av min veg
Utan deg her, kva bryr det meg?
Kva bryr det meg at sidan du drog
Har eg ikkje sett skilnad på våpen og plog
Har eg ikkje hatt styring på dei enklaste ting
Har eg gått omkring i ein ring
Kva bryr det meg om sola står opp
Om blodet blir drive omkring i min kropp
Om kvar celle i meg er eit under for seg
Utan deg her, kva bryr det meg?
Kva bryr det meg om eit andlet blir mjukt
Om nokon legg penn og papir på ein duk
For å skrive ein song som kan tale for seg
Sidan du reiste, kva bryr det meg?
Kva bryr det meg om alt som er skapt
Er vakkert og godt? Å, eg vørder det knapt!
Om nåden er tilmålt uendeleg
Utan deg her, kva bryr det meg?
Smilefjes, Smilefjes
Har du det bra i dag?
Me har mange gode minner
Frå mangt eit lystig lag
Smilefjes, Smilefjes
Sei meg, koss står det til?
Eg kan gjerne komme over
Om det er det du vil
Har du bakt ei kake?
Har du dårleg tid?
Ser du deg tilbake
På det som er forbi?
Les du Kant og Hegel?
Lærer du deg polsk?
Har du knust ein spegel
Og er litt melankolsk?
Smilefjes, Smilefjes
Har du det bra i dag?
Me har mange gode minner
Frå mangt eit lystig lag
Smilefjes, Smilefjes
Sei, er du like heil?
Eg synest eg såg ei tåre
Men du seier eg såg feil
Har du gått ut døra
Utan å få svar?
Har du lagt av børa?
Gjer du deg kanskje klar?
Sei meg kva som hende
Sei koss det er fatt
Dei lysa som me tende
Brenn òg ei vinternatt
Smilefjes, Smilefjes
Har du det bra i dag?
Me har mange gode minner
Frå mangt eit lystig lag
Smilefjes, Smilefjes
Sei, er du like heil?
Eg synest eg såg ei tåre
Men du seier eg såg feil
Somme er ranke, somme er reine
Somme sparar seg og ventar på den eine
Somme har skore heilt ned til beinet
Alle har eitkvart dei må gjere åleine
Trua sette meg fri
Men det var tvilen, tvilen
Som fekk meg på glid
Trua sette meg fri
Men det var tvilen, tvilen
Som fekk meg på glid
Eg trur på englar – og på demonar
Eg trur at ein kan bli forløyst av ord og tonar
Eg trur på sjansen, på ein av millionar
Eg trur på tog som forlatar stasjonar
Ein dag skal eg sanne mine synder
Ein dag skal eg gjere bot
Ein dag skal eg seie opp min formyndar
Eg berre sit og samlar mot
Treng ikkje tittel, treng ikkje ramme
Treng ikkje fikse på ei einaste skramme
Treng ikkje halde noko over open flamme
Treng berre vite kor lynet vil ramme
Trua sette meg fri
Men det var tvilen, tvilen
Som fekk meg på glid
Trua sette meg fri
Men det var tvilen, tvilen
Som fekk meg på glid
Du var den første, du var den beste
Eg hadde berre litt for mange ting å teste
For mange naglar å slå i, for mange vaierar å feste
Når båten går, får du vente på den neste
Kjærleik sette oss fri
Men det var venskap, venskap
Før du blei mi
Kjærleik sette oss fri
Men det var venskap, venskap
Før du blei mi
Eg er ein vandrar forutan sko
Har inga heimlengt, har inga ro
Eg ser på lauvet som fell frå tre
Det som går til her har eg ingenting med
Har du sett far min? Har du sett mor?
Har du sett søster? Har du høyrt frå min bror?
Skulle gjerne vite om alt er vel
Her eg går oppslukt i fargespel
Det er ei lise, di vakre røyst
Ho gjev slik lindring, ho gjev slik trøyst
Det er ei lette å sjå deg slik
Eg lukkar auga, du er far din lik
Eg er ein vandrar forutan stav
Eg spelar korta som livet gav
Kva enn du gjev meg, tek eg imot
Men det eg ønskjer, ligg alt for min fot
Eg er ein vandrar med blikket vendt
Mot fjerne kystar der lys er tent
Eg er ein framand der du er kjent
Eg går ei line einkvan har spent
Alt det eg drog frå, det ligg så dimt
Kan berre sjå det i korte glimt
Kan berre gripe eit liten del
Eg er ein vandrar med kropp og sjel
Skulle kledd deg i silke som kom frå Rangoon
Skulle planta eit mandeltre midt på ditt tun
Skulle kyst bort kvar tåre frå dine flammande kinn
Skulle gått bort til døra og late deg inn
Skulle heidra den staden der eg såg deg fysst
Skulle lytta til røysta djupt i mitt bryst
Skulle bore deg over kvar elv og kvar bekk
Skulle laga ei skisse som fanga inn dine trekk
Du kjem meg i møte med ryggen så rak
Som ein fjellblom brakt til meg frå verda sitt tak
Som jade frå Kina, som rav ifrå Fyn
Som rullande tore, som flerrande lyn
Du er boka eg blar i, du er vegen eg går
Du er lina eg kastar, du er kornet eg sår
Du er stråla som treff meg, du er flamma som brenn
Du er skrifta som slyngjer seg mjukt frå min penn
Far min blei teken av ei bølgje ein gong
Han vakna til lyden av ei kvinne som song
Det er ei underleg verd her, for folk og for dyr
Med hardbarka tjuvar og heilage kyr
Skulle kledd deg i silke som kom frå Rangoon
Skulle planta eit mandeltre midt på ditt tun
Skulle kyst bort kvar tåre frå dine flammande kinn
Skulle gått bort til døra og late deg inn
Eg trur eg er vorten
Døv, stum og blind
Du kjem beint imot meg
Men det er som du svinn
Du rører på munnen
Men allting er stilt
Eg er viss på, i grunnen
At du ønskjer meg ilt
Eg tenkjer på trea
Som regnet og vinden bryt ned
Du må gjerne få syngje
Om du kan ein song om det
Eg stirar omkring meg
På skuggar og skrømt
Kvart prov eg har planta
Kvar mann eg har dømt
Kvart val eg har rigga
Kvar plan eg har smidd
Kvar mynt eg har tigga
Kvart beist eg har ridd
Eg prøver å sove
Men nettene gjev meg kje fred
Du må gjerne få syngje
Om du kan ein song om det
Ein gong var eg uredd
Ein gong var eg djerv
Eg stod fremst i rekka
Og ytte min skjerv
Eg hadde ei samling
Av møblar og nips
Ein djevel i marmor
Ein engel i gips
Eg gav bort dei fleste
Beheldt berre to eller tre
Du må gjerne få syngje
Om du kan ein song om det
Eg står midt i livet
Og ser meg omkring
Eg kom gjennom sivet
Men eg gjekk visst i ring
Eg snur meg tilbake
Men alt eg kan sjå
Er rimfrost og klake
Der me brukte å gå
Eg gjekk inn i ei kyrkje
Men eg var ikkje kar om å be
Du må gjerne få syngje
Om du kan ein song om det
I går var du hjå meg
I dag er du dratt
Eg tenkjer på tida
Som aldri kjem att
Eg tenkjer på frukta
Som fell frå eit tre
Eg tenkjer på undera
Som aldri skal skje
Eg tenkjer på tinga
Me aldri får gjort noko med
Du må gjerne få syngje
Om du kan ein song om det
Var ikkje klemmen du gav meg litt hardare
Då eg såg deg sist?
Var ikkje lufta imellom oss klarare
Då eg såg deg sist?
Var ikkje alt meir komplett
Kvar einaste tone heilt rett?
Fall ikkje alt meir på plass
Då du gav meg eit blikk så fast?
Var ikkje smilet du sende meg varmare
Då eg såg deg sist?
Stod me ikkje kvarandre litt nærmare
Då eg såg deg sist?
Var det ikkje som skuggane svann
Då du la di hand i mi hand?
Var det ikkje som noko slapp tak
Då du stod der med ryggen rak?
Skår i gleda
Slik har eg det no
Skår i gleda
Men me har allverdas tid, me to
Skår i gleda
Det er slik det er
Skår i gleda
Men du veit eg har deg kjær
Var ikkje rørslene dine litt friare
Då eg såg deg sist?
Var ikkje porten du stod i litt vidare
Då eg såg deg sist?
Var ikkje kvart ord som blei sagt
Som ein kode for ei hemmeleg pakt?
Fekk kje allting eit lettare preg
Som om landskapet opna seg?
Var ikkje elva som rann liksom reinare
Då eg såg deg sist?
Var ikkje vegen me fann liksom beinare
Då eg såg deg sist?
Eg veit om alt som gjekk tapt
Men nett no ser eg det knapt
Eg ser berre den du kan bli
Mjuk og seig og sterk og fri
Skår i gleda
Slik har eg det no
Skår i gleda
Men me har allverdas tid, me to
Skår i gleda
Ein vakker kveld
Skår i gleda
Eg ser kje lyset, men eg ser kor skuggen fell
Produsert av Jørund Fluge Samuelsen
Mikset av David Bianco, L.A.
Mastret av Björn Engelman ved Cutting Room, Stockholm
Tom Roger Aadland: vokal, gitar & munnspill
Olav Christer Rossebø: fele, mandolin, mandola & banjo
Kjetil Steensnæs: elektrisk & akustisk gitar, dobro, pedal steel & lap steel
Bjarne Gustavsen: piano & orgel
Jørun Bøgeberg: bass
Trond Augland: trommer & perkusjon
Hildegunn Garnes Reigstad: klokkespill & celesta
Grethe Svensen: vokal
Grafisk design: Raffaele Malanga, Far Studios
Portrett: Ragnhild Kjetland