2016
Tom Roger Aadland has translated Bob Dylan’s masterpiece Blonde on Blonde into Norwegian and recorded the classic songs together with some of his favourite musicians. The result is Blondt i blondt. Seven years after his success album Blod på spora, Aadland again turns his attention to popular music’s most important songwriter.
Vel, dei steinar deg når du er snill og god
Dei steinar deg, dei sa det til deg, jo
Dei steinar deg når du har tenkt deg heim
Dei steinar deg når du er ute seint
Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
Alle saman må bli steine
Vel, dei steinar deg når du går gatelangs
Dei steinar deg så snart dei får ein sjans
Dei steinar deg når du skal låse opp
Dei steinar deg når du hentar deg ein kopp
Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
Alle saman må bli steine
Dei steinar deg når du lagar deg ei skive
Dei steinar deg når du tar til på livet
Dei steinar deg når du har dårleg råd
Dei steinar deg og så seier dei, «stå på»
Høyr her, eg ville ikkje kjent meg så åleine
Alle saman må bli steine
Vel, dei steinar deg og seier du har dratt
Dei steinar deg og sidan kjem dei att
Dei steinar deg når du står og gjer deg klar
Dei steinar deg når du står der med gitar
Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
Alle saman må bli steine
Vel, dei steinar deg når du er ute seint
Dei steinar deg når du har tenkt deg heim
Dei steinar deg og spør kor du blei av
Dei steinar deg når du blir lagt i di grav
Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
Alle saman må bli steine
Frå tidleg om morgonen
Til natta fell på
Går eg med skallebank
Men det kan ingen sjå
Eg vier tida mi til deg
Håpar du finn ein veg
Vel, fanten fór opp
På eit vis kom han ned
Først stal han jenta mi
Så ville han stele meg
Men eg vier tida mi til deg
Håpar du finn ein veg
Vil du ikkje bli med meg?
Me kan dra kor hen du vil
Og om det skjer seg
Er du den første eg seier det til
For eg vier tida mi til deg
Håpar du finn ein veg
Vel, her er så innestengt
Eg får ikkje luft
Alle er dratt utan deg og meg
Og eg kan kje bli heilt til slutt
Eg vier tida mi til deg
Håpar du finn ein veg
Vel, dei sende ein sjukebil
Det kom inn eit tips
Einkvan hadde hell med seg
Men det var visst ein glipp
No vier eg tida mi til deg
Håpar du finn ein veg
Er det ikkje nett likt natta å forføre deg, heilt utan nåde?
Me er akterutsegla her, sjølv om me blånektar på det
Og Lovise held ei handfull med regn, og skal få deg ifrå det
Lys blafrar frå loftsrommet svakt
Det surklar i røyr her ein stad
Lokalradioen spelar mjukt og vart
Men det finst kje noko der ein kan skru av
Lovise og typen står saman i smug
Og visjonar av Johanna erobrar min hug
Nedpå løkka der damene leikar blindebukk med nøkkelsnora
Og dei døgnville jentene kviskrar om sidesprang mellom spora
Kan me høyre vakta kneppe med lykta
Og spørje kven det er som ikkje er heilt jorda
Lovise, ho er berre nær
Ho kan minne om spegelen der
Men ho seier det litt for beintfram slik det er
At Johanna er kje her
Det elektriske skrømtet brølar mot kraniet krast
Der visjonar av Johanna no har teke min plass
Vel, gategut, han tek seg sjølv svært så høgtideleg
Han skryt av sitt elende, han trivst best på farefull veg
Og så nemner han henne
Og eit visst avskjedskyss ho gav meg
Han er sanneleg bitter som få, ubrukeleg, det er han òg
Han mumlar om at noko kom på mens eg er ute for å sjå
Koss kan eg forklare det?
Alt går i stå for meg, radt
Og visjonar av Johanna, dei heldt meg oppe i natt
Inni musea går saka om Alt utan ende
Eit ekko av røyster seier dette er frelsa, kan hende
Men Mona Lisa må ha vore heimsjuk
Du kan sjå det på smilet ho sende
Sjå koss veggpryden stivnar og frys
Medan dissande kvinnefjes nys
Høyr koss ho der med barten seier, «Gys
Tok nokon i hys?»
Å, juvelar og kikkertar dinglar frå muldyrets rygg
Men visjonar av Johanna, dei gjer det heile så stygt
Kramkaren seier til grevinna som lèt som ho tek vare på han
«Nemn meg ein som ikkje er ein snyltar, så skal eg la all tvil fare for han»
Men som Lovise plar seie
«Du toler ikkje mykje, mann, gjer du vel?»
Mens ho sjølv gjer seg klar for han
Og Madonna, ho er ikkje å sjå
Me ser eit tomt bur som rustar bort nå
Der ho dreiv sitt kostymetablå
Spelemannen, han skal til å gå
Han skriv alle har fått det dei skulle få
Bakpå bilen dei lastar fisken på
Mens mitt samvit forgår
Munnspela raslar som nøklar i regnet i natt
Og visjonar av Johanna er alt som er att
Eg meinte ikkje å vere så stygg
Du må kje ta det så personleg no
Eg meinte ikkje å få deg utrygg
Du berre råka stå der du stod
Då du smilte til venen din og tok farvel
Trudde eg det var underforstått
At du kom tilbake om eit lite bel
Eg visste ikkje at du tok farvel for godt
Men før eller seinare må ein av oss forstå
Du gjorde som du skulle, kjære deg
Før eller seinare må ein av oss forstå
Eg prøvde verkeleg kome nær deg
Eg såg kje heilt kva du var god for
Skjerfet låg framfor munnen din
Eg såg kje heilt kva me to stod for
Men du sa du såg og eg trudde deg blindt
Då du kviskra inni øyret mitt
Og spurde om eg blei med deg når du var klar
Fatta eg visst ikkje spørsmålet ditt
Fatta eg visst ikkje kor ung du var
Men før eller seinare må ein av oss forstå
Du gjorde som du skulle, kjære deg
Før eller seinare må ein av oss forstå
Eg prøvde verkeleg kome nær deg
Eg såg kje klårt, så tett det snødde
Alt eg høyrde, det var røysta di
Eg såg kje klårt kor hen det leidde
Men du sa du såg og det var trøysta mi
Og seinare fortalde du, då eg sa unnskyld
At du var ikkje odelsjente eigentleg
Og eg fortalde deg, mens du klorte vilt
Eg meinte aldri eigentleg å skade deg
Men før eller seinare må ein av oss forstå
Du gjorde som du skulle, kjære deg
Før eller seinare må ein av oss forstå
Eg prøvde verkeleg kome nær deg
Gravferdsmannen angrar seg
Organisten vel ein einsam veg
Saksofonane av sølv ber meg gje slepp på deg
Kvar brostne bjølle, kvar blasse lur
Hånar meg for min utur
Men eg blei kje fødd,
Om nokon trur, til å gå glipp av deg
Eg må ha deg, må ha deg
Eg må ha deg, nett no
Kjære, eg må ha deg
Den drukne pampen hoppar til
I gata der kvar mor græt stilt
Og frelsarane som søv mildt, dei ventar deg
Og eg står med min kopp med skòr
Og drikk medan eg ventar på
At ein av dei
Skal be meg gå og hente deg
Eg må ha deg, må ha deg
Eg må ha deg, nett no
Kjære, eg må ha deg
Som fedrane, dei tapte seg
Forutan sine kjære
Mens døtrene, dei hundsar meg
Fordi eg lèt alt vere
Eg skal dra til Spar Dam ganske snart
Mi kammerfrøken der er smart
Ho veit eg treng ein heilt ny start, ho ser det vel
Ho er snill som få
Og det er ingenting ho ikkje vil forstå
Ho veit til kven eg helst vil gå
Men kva gjer det vel?
Eg må ha deg, må ha deg
Eg må ha deg, nett no
Kjære, eg må ha deg
Og ditt dansande barn i kinesisk drakt
Eg tok seljefløyta hans med makt
Det var som om noko fór, som sagt, i meg
Men eg gjorde det fordi han laug
Fordi at alt han sa deg, saug
Og fordi solnedgangen hans var raud
Og fordi eg…
Eg må ha deg, må ha deg
Eg må ha deg, nett no
Kjære, eg må ha deg
Å, fillefrans, han teiknar
Sirklar, rett og slett
Eg ville spurd han kva som stod på
Men eg veit at han held tett
Og damene forsyner meg
Med teip i lange strekk
Men djupt i hjartet veit eg
Eg kjem meg ikkje vekk
Å, kjærast, er det skuggen min som fell
Å sitje fast i Strileland
Med sentrumsblues i kveld
Vel, Holberg, han kjem ned gata
Med dei nye skorne han har fått
Han pratar med ei fransk jente
Som seier ho kjenner meg godt
Og eg ville sendt ei melding
Og funne ut kva ho har sagt
Men postkontoret, det er stole
Og i kassen er der ingen på vakt
Å, kjærast, er det skuggen min som fell
Å sitje fast i Strileland
Med sentrumsblues i kveld
Mona, ho fortalde meg
At togsporet var kje trygt
Ho sa at kvar ein rallarslusk
Drikk blod som leskedrykk
Og eg sa, «Å, det visste eg ikkje
Men så er det berre ein som eg har treft
Og han berre røykte mine augnelok
Og bad meg halde kjeft»
Å, kjærast, er det skuggen min som fell
Å sitje fast i Strileland
Med sentrumsblues i kveld
Bessen døydde nyleg
No ligg han gravlagd på ein gard
Men enno pratar alle om
For eit sjokk det var
Men eg, eg venta berre på det
Eg forstod han var blitt litt snål
Då han laga bål i gågata
Og skaut ho full av hòl
Å, kjærast, er det skuggen min som fell
Å sitje fast i Strileland
Med sentrumsblues i kveld
Vel, stortingsmannen var her
Han synte fram pistolen, mest
Og delte ut fribillettar
Til sonens bryllaupsfest
Og eg vart nesten taua
Og ville det kje vore nett likt seg
Om eg vart teken i billettkontroll
Under ein trailer, langs ein veg
Å, kjærast, er det skuggen min som fell
Å sitje fast i Strileland
Med sentrumsblues i kveld
Predikanten, han vart mållaus
Då eg spurde han om det var av lyst
At han gjekk omkring med overskrifter
Stifta til sitt bryst
Men han forbanna meg då eg beviste det
Så kviskra eg, «Du treng ikkje gå bøygd
Du er jo nett lik meg
Eg håpar du er nøgd»
Å, kjærast, er det skuggen min som fell
Å sitje fast i Strileland
Med sentrumsblues i kveld
Regnmakaren gav meg to kurar
Så sa han, «Kom rett inn hit»
Den eine, det var hardingøl
Den andre, det var rallarsprit
Og dumme stuten eg var
Blanda eg dei trygt
Og no er folk helst heslege
Og tida fuskar stygt
Å, kjærast, er det skuggen min som fell
Å sitje fast i Strileland
Med sentrumsblues i kveld
Og Ruth har invitert meg
Til sin barndoms blanke fjord
Ho skal danse gratis vals for meg
Under ein måne, gul og stor
Og eg seier, «Hei, slapp av no
Tenk på ho eg fortalde om i stad»
Ho seier, «Den dama veit berre kva du treng
Men eg veit kva du vil ha»
Å, kjærast, er det skuggen min som fell
Å sitje fast i Strileland
Med sentrumsblues i kveld
Og brustein ligg på Torget
Der dei galne klyv så kjekt
Dei fell så fint i saman
Det verkar så perfekt
Og her sit eg så tolsamt
Og undrast om dei gjev rabatt
På prisen ein må betale
Om ein vil av før allting byrjar att
Å, kjærast, er det skuggen min som fell
Å sitje fast i Strileland
Med sentrumsblues i kveld
Eg ser du har på deg leopardskinnsbunadshetta di
Ja, eg ser du har på deg leopardskinnsbunadshetta di
Vel, du må seie meg
Korleis hovudet ditt kjennest ut under ei slik
Under leopardskinnsbunadshetta di
Vel, du ser så fin ut i ho
Kjære, kan eg trø ho flat ein gong?
Ja, eg vil berre sjå
Om ho verkeleg beheld sin fasong
Du veit, ho sit oppå hovudet ditt
Som ein kork på ei flaske
Med vatn ifrå ei fonn
Leopardskinnsbunadshetta di
Og om du vil sjå sola stå opp
Kjære, veit eg ein stad
Ein morgon kan me gå opp
Og berre sitje der og stire i lag
Eg med beltet
Surra rundt hovudet
Og du som berre sit der pal
Med leopardskinnsbunadshetta di
Eg spurde doktoren om eg kunne vitje deg
Han sa det var ein viss risiko
Ja, eg høyrde ikkje på han
Eg vitja deg
Men han var der allereie, jo
Det er greitt nok at han lurte meg
Men eg skulle sanneleg ønskje han ikkje stod
Der med leopardskinnsbunadshetta di
Vel, eg ser du har fått deg ny type
Eg har aldri sett han før i mitt liv
Vel, eg såg at
De to elska
Du gløymde å lukke garasjedøra di
Du trur kanskje han tar deg for pengane
Men eg veit at det han investerer i
Det er leopardskinnsbunadshetta di
Ikkje nokon lir i kveld
Her eg står medan regnet rundt meg fell
Alle saman veit
At Vesla, ho er heit
Men eg kan sjå at alt er kje like greitt
For sløyfene sit litt rart
Ho tar nett som ei kvinne
Ho elskar nett som ei kvinne
Og ho er sår nett som ei kvinne
Men ho fell saman som eit lite barn
Maria er dronning, ho
Ja, eg trur at eg skal gå til henne no
Ingen tvilar på
At velsigning vil ho få
Men ho er som alle andre, og det må ho jo forstå
I skodda, på speed og kledd i eit garn
Ho tar nett som ei kvinne
Ho elskar nett som ei kvinne
Og ho er sår nett som ei kvinne
Men ho fell saman som eit lite barn
Regnet fall frå første stund
Og eg var tørstig som ein hund
Så eg kom inn hit
Og di forbanning, ho sit i
Men denne smerta mi
Er det som verkeleg slit
Eg verkjer her eg sit
Allting flyt, men—
Eitt synest klårt
Ja, eg trur me skal gå kvar til vårt
Når me møtest att
Og nokre ord er sagt
Ver så snill og ikkje avslør at
Eg var svolten i di verd så hard
Du gir svar nett som ei kvinne
Du elskar nett som ei kvinne
Og du er sår nett som ei kvinne
Men du fell saman som eit lite barn
Du seier, «kjære»
Men kan det vere
Du ikkje meiner meg?
Du seier du sa meg
At du ville ha meg
Men eg veit kje om det var deg
Eg kan kje gjere slik som før
Eg kan kje trygle ved di dør
Eg tenkjer la deg gli
Utav handa mi
Kan hende vil det gå seg til
Me får nett sjå kva me finn
Når du går din veg og eg går min
Du seier iherdig
Du er meg uverdig
Men du veit du lyg iblant
Du seier du er skaka
Og har blødd for saka
Men du veit du går for langt
Kvar dag her er ein annan lik
Det kan kje berre vere slik
Eg tenkjer la deg gli
Utav handa mi
Kan hende vil det gå seg til
Me får nett sjå kva me finn
Når du går din veg og eg går min
Og domaren ber nag
Han kjem til å kontakte deg
Han har lækjarskrekk
Og når krykkja hans knekk
Då bør du akte deg
Du seier du er lei deg
For at det blei deg
Som laug meg huda full
Du seier du har no
Ein vikar no
Og han er god som gull
Du seier eg kysser kje like heitt
Eg tenkjer me seier det er like greitt
Eg tenkjer la deg gli
Utav handa mi
Kan hende vil det gå seg til
Me får nett sjå kva me finn
Når du går din veg og eg går min
Eg står her oppå vindauget ditt
Visst har eg vore her før
Eg kjenner meg så harmlaus
Eg ser rett på di andre dør
Koss har det seg at du ikkje har sendt eit svar?
Du veit eg treng din kjærleik
Kjære, korfor er du så hard?
Tilbake under taket ditt
Eg blir ei stund, slik det ser ut
Eg grunnar på portrettet ditt, men
Er vanhjelpt som ein pappagut
Koss har det seg at eg blir avvist av din leigekar?
Du veit eg treng din kjærleik
Kjære, korfor er du så hard?
Som ein hoffnarr går eg rundt
Og du veit godt at her er lytt
Men er hjartet ditt av stein, eller er det kalk
Eller er det berre pur granitt?
Vel, eg fyk inn i entreen
Og eg lener meg mot døra di så mjuk
Eg ser på skorpionen
Som kryp rundt som på sirkus på sin buk
Kva er det du er så redd for at eg skal ta?
Du veit eg treng din kjærleik
Kjære, men du er så hard
Akilles står i bakgata
Han skryt av at han vil eg skal gå
Han peikar opp mot himmelen
Han er svolten som ein mann med kjole på
Koss har det seg at du har drege ein som han til gards?
Du veit eg treng din kjærleik
Kjære, men du er så hard
Vel, eg er stranda her nede på stasjonen
Du veit nok korleis det er fatt
Eg berre sit her og dengjer laus på trombonen
Med alle dine løfte som fall flatt
Men Marie, sei, kor er du hen i natt?
Vel, eg venta på deg særdeles trufast
Ja, eg venta, sjølv om eg var sjuk og matt
Vel, eg venta på deg medan trafikken stod fast
Når det var ein annan stad eg kunne dratt
Så Marie, sei, kor er du hen i natt?
Vel, kven som helst kan vere nett som meg, tydelegvis
Men berre ytst få kan vere heilt som deg, takk og pris
Eit seksspann hestar som du lova særleg
Vart omsider levert til soningsanstalten si vakt
Når du er lovlaus, må du vere ærleg
Eg veit du alltid seier det er så godt sagt
Men Marie, sei, kor er du hen i natt?
Det er ikkje på det reine
Korfor elvebåtkapteinen veit alt så vel
Når alle andre må snu, jamvel du
Og berre vente eit bel
Vel, eg har feber langt inne i skåpet
Ein baltisk fyllik, han kjem stadig att
Ja, eg kan vise han kor du bur, men eg kan kje opne
Du ser, du gløymde gje meg nøkkelknippet, radt
Å, Marie, sei, kor er du hen i natt?
Eg sat i fengsel i stor trengsel då all posten prova
At ein mann må vakte adressa si som ein skatt
Og no står eg her og ser på dei gule togspora
I ruinane der balkongen din nett datt
Og undrast kor du er hen no i natt
Då ho sa
«Kvart ord er løgn frå din munn»
Skreik eg ho var døv
Og ho hamra og slo fjeset mitt sundt
Og sa, «Kva har du utan støv?»
Det var då at eg reiste meg opp
Men ho sa, «Før du går
Hugs at alle må gje noko att
For noko dei får»
Eg nynna ein låt
Og tromma litt, òg, og spurde koss då
Og ho snørte ein sko
Og bles bort ei glo
Og sa, «Prøv deg kje no»
Så eg køyrde ei hand i kvar lomme
Mens eg tenkte ut eit svar
Og rekte ho min heilt siste tyggis
Galant som eg var
Ho kasta meg ut
Eg stod til knes i skit der alle gjekk
Og eg var nøydd til å snu
Og gå attende inn dit
For skjorta mi var vekk
Eg venta i gangen, ho romsterte
Og eg prøvde få fot
For biletet av deg i ein rullestol
Som stod lent opp mot…
Ei flaske med rom
Eg kjende meg tom og bad henne om litt
Ho sa, «Nei, skatt»
Eg sa, «Eg høyrer deg knapt
Eg trur tyggisen gjer deg stum»
Ho skreik til ho ramla på golvet
Med eit andlet så rødt
Eg gjekk gjennom skuffene hennar
Då ho sov søtt
Og då alt var i hamn
Med ein sko i min famn
Kviskra eg ditt namn
Og du, du tok meg inn
Du elska meg blindt
Du sløste kje med tid
Og eg, eg bad kje om mykje
Ikkje eingong di krykkje
Så be kje om mi
Tidleg ein morgon
Tidleg ein morgon
Ber eg deg kome
Ber eg deg kome
Heim til meg
Ja, om eg ikkje var så einsam
Skulle eg klart meg heilt fint utan deg
Gå ikkje frå meg
Gå ikkje frå meg
Eg går kje frå deg
Eg går kje frå deg
Nei, så menn
Du veit eg kan, viss du kan, kjære
Men ikkje gjer det likevel
Eg har ein hund som gøyr her
Ein hund som gøyr her
I tunet står han
I tunet står han
Stor og svart
Eg skulle sagt deg kva han meiner
Om eg ikkje måtte prøve fullt så hardt
Mor di strevar
Mor di sukkar
Ho skrik og ber seg
Og slik ho ter seg
Er det best du går
Eg skulle sagt deg kva ho ønskjer
Men eg veit inga råd
Femten sjonglørar
Femten sjonglørar
Fem med fast tru
Fem med fast tru
Kledd ut som menn
Sei at mor di kan vere roleg for dei
Går snart heim igjen
Tidleg ein morgon
Tidleg ein morgon
Ber eg deg kome
Ber eg deg kome
Heim til meg
Ja, om eg ikkje var så einsam
Skulle eg klart meg heilt fint utan deg
Med din merkurmunn i eit misjonsmagasin
Og dine auge som røyk og dine bøner som rim
Og din sølvkross klår, og di klokkerøyst som skin
Å, kven iblant dei trur dei kunne handtere deg?
Med dine lommer godt beskytta til sist
Og dine sporvognsyner som du legg i graset, visst
Og din lekam som silke, og ditt glasandlet så trist
Kven iblant dei trur dei kunne bere deg?
Sorgsame kvinne ifrå Jæren
Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
Skal eg setje dei ved grinda di
Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?
Med ditt kniplingsbelte og dine laken i press
Og din kortstokk som manglar hjarterknekt og spar ess
Og ditt hole andlet og din kjellarbuksedress
Kven iblant dei kan tru han kunne parkere deg?
Med din silhuett når sollyset svinn
Inni auga dine der måneskinet vinn
Og din fyrstikksong og sigøynarsalmen din
Kven iblant dei ville freiste å imponere deg?
Sorgsame kvinne ifrå Jæren
Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
Skal eg setje dei ved grinda di
Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?
Alle Tyrus’ kongar legg fangelista ned
Og ventar på sine geraniumskyss på kne
Og du ville ikkje visst det var slik det skulle skje
Men kven iblant dei er nøgd med berre å kysse deg?
Med dine barndoms flammer på midnattsrya di
Og dine spanske manerar og mor di sin medisin
Og din cowboymunn og dine nattpluggar i eit skrin
Kven iblant dei trur du kunne tole å miste deg?
Sorgsame kvinne ifrå Jæren
Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
Skal eg setje dei ved grinda di
Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?
Å, bøndene og bankfolka vart samde om i lag
Å syne deg kor dei daude englane ligg ein vakker dag
Men korfor tok dei deg til å støtte deira sak?
Å, koss kunne dei i det heile ta feil av deg?
Dei ønskte du tok på deg gardens skuld og skam
Men med havet framfor deg og ein svindelfalsk alarm
Og med slampen sitt spedbarn omsveipt i din famn
Koss kunne dei i det heile ha leia deg?
Sorgsame kvinne ifrå Jæren
Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
Skal eg setje dei ved grinda di
Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?
Med ditt folieminne frå Tårngata to
Og din tidsskriftshusbond som ein dag berre drog
Og godheita di, som du ikkje kan hjelpe for no
Kven iblant dei trur du ville tilsetje deg?
No står du med din tjuv, du er på hans vakt
Med den heilage brosjen som fingrane dine lukkar att
Og ditt helgenandlet og di sjel som ei mørk natt
Å, kven iblant dei trur du kunne knekkje deg?
Sorgsame kvinne ifrå Jæren
Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
Skal eg setje dei ved grinda di
Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?
Produced by Lars Voldsdal
Recorded and mixed by Kjetil Ulland at ABC Studio, Etne
Mastered by Björn Engelmann at Cutting Room, Stockholm
Tom Roger Aadland: vocals, harmonica, guitar, piano, hammond organ
Kjetil Steensnæs: guitars, dobro, pedal steel, banjo, piano, backing vocals
Sigbjørn Apeland: harmonium, hammond organ
Tor Egil Kreken: bass, banjo, electric guitar, backing vocals
Erland Dahlen: drums, percussion, glockenspiel, saw, rhodes, backing vocals
Design & web: Raffaele Malanga, Far Studios, London
Photo: Arash Taheri