Blondt i blondt

Tekstar

• 1Regnvêrsdamer #12 & 35

  Vel, dei steinar deg når du er snill og god
  Dei steinar deg, dei sa det til deg, jo
  Dei steinar deg når du har tenkt deg heim
  Dei steinar deg når du er ute seint
  Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
  Alle saman må bli steine

  Vel, dei steinar deg når du går gatelangs
  Dei steinar deg så snart dei får ein sjans
  Dei steinar deg når du skal låse opp
  Dei steinar deg når du hentar deg ein kopp
  Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
  Alle saman må bli steine

  Dei steinar deg når du lagar deg ei skive
  Dei steinar deg når du tar til på livet
  Dei steinar deg når du har dårleg råd
  Dei steinar deg og så seier dei, «stå på»
  Høyr her, eg ville ikkje kjent meg så åleine
  Alle saman må bli steine

  Vel, dei steinar deg og seier du har dratt
  Dei steinar deg og sidan kjem dei att
  Dei steinar deg når du står og gjer deg klar
  Dei steinar deg når du står der med gitar
  Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
  Alle saman må bli steine

  Vel, dei steinar deg når du er ute seint
  Dei steinar deg når du har tenkt deg heim
  Dei steinar deg og spør kor du blei av
  Dei steinar deg når du blir lagt i di grav
  Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
  Alle saman må bli steine

• 2Eg vier tida mi

  Frå tidleg om morgonen
  Til natta fell på
  Går eg med skallebank
  Men det kan ingen sjå
  Eg vier tida mi til deg
  Håpar du finn ein veg

  Vel, fanten fór opp
  På eit vis kom han ned
  Først stal han jenta mi
  Så ville han stele meg
  Men eg vier tida mi til deg
  Håpar du finn ein veg

  Vil du ikkje bli med meg?
  Me kan dra kor hen du vil
  Og om det skjer seg
  Er du den første eg seier det til
  For eg vier tida mi til deg
  Håpar du finn ein veg

  Vel, her er så innestengt
  Eg får ikkje luft
  Alle er dratt utan deg og meg
  Og eg kan kje bli heilt til slutt
  Eg vier tida mi til deg
  Håpar du finn ein veg

  Vel, dei sende ein sjukebil
  Det kom inn eit tips
  Einkvan hadde hell med seg
  Men det var visst ein glipp
  No vier eg tida mi til deg
  Håpar du finn ein veg

• 3Visjonar av Johanna

  Er det ikkje nett likt natta å forføre deg, heilt utan nåde?
  Me er akterutsegla her, sjølv om me blånektar på det
  Og Lovise held ei handfull med regn, og skal få deg ifrå det
  Lys blafrar frå loftsrommet svakt
  Det surklar i røyr her ein stad
  Lokalradioen spelar mjukt og vart
  Men det finst kje noko der ein kan skru av
  Lovise og typen står saman i smug
  Og visjonar av Johanna erobrar min hug

  Nedpå løkka der damene leikar blindebukk med nøkkelsnora
  Og dei døgnville jentene kviskrar om sidesprang mellom spora
  Kan me høyre vakta kneppe med lykta
  Og spørje kven det er som ikkje er heilt jorda
  Lovise, ho er berre nær
  Ho kan minne om spegelen der
  Men ho seier det litt for beintfram slik det er
  At Johanna er kje her
  Det elektriske skrømtet brølar mot kraniet krast
  Der visjonar av Johanna no har teke min plass

  Vel, gategut, han tek seg sjølv svært så høgtideleg
  Han skryt av sitt elende, han trivst best på farefull veg
  Og så nemner han henne
  Og eit visst avskjedskyss ho gav meg
  Han er sanneleg bitter som få, ubrukeleg, det er han òg
  Han mumlar om at noko kom på mens eg er ute for å sjå
  Koss kan eg forklare det?
  Alt går i stå for meg, radt
  Og visjonar av Johanna, dei heldt meg oppe i natt

  Inni musea går saka om Alt utan ende
  Eit ekko av røyster seier dette er frelsa, kan hende
  Men Mona Lisa må ha vore heimsjuk
  Du kan sjå det på smilet ho sende
  Sjå koss veggpryden stivnar og frys
  Medan dissande kvinnefjes nys
  Høyr koss ho der med barten seier, «Gys
  Tok nokon i hys?»
  Å, juvelar og kikkertar dinglar frå muldyrets rygg
  Men visjonar av Johanna, dei gjer det heile så stygt

  Kramkaren seier til grevinna som lèt som ho tek vare på han
  «Nemn meg ein som ikkje er ein snyltar, så skal eg la all tvil fare for han»
  Men som Lovise plar seie
  «Du toler ikkje mykje, mann, gjer du vel?»
  Mens ho sjølv gjer seg klar for han
  Og Madonna, ho er ikkje å sjå
  Me ser eit tomt bur som rustar bort nå
  Der ho dreiv sitt kostymetablå
  Spelemannen, han skal til å gå
  Han skriv alle har fått det dei skulle få
  Bakpå bilen dei lastar fisken på
  Mens mitt samvit forgår
  Munnspela raslar som nøklar i regnet i natt
  Og visjonar av Johanna er alt som er att

• 4Før eller seinare (må ein av oss forstå)

  Eg meinte ikkje å vere så stygg
  Du må kje ta det så personleg no
  Eg meinte ikkje å få deg utrygg
  Du berre råka stå der du stod
  Då du smilte til venen din og tok farvel
  Trudde eg det var underforstått
  At du kom tilbake om eit lite bel
  Eg visste ikkje at du tok farvel for godt

  Men før eller seinare må ein av oss forstå
  Du gjorde som du skulle, kjære deg
  Før eller seinare må ein av oss forstå
  Eg prøvde verkeleg kome nær deg

  Eg såg kje heilt kva du var god for
  Skjerfet låg framfor munnen din
  Eg såg kje heilt kva me to stod for
  Men du sa du såg og eg trudde deg blindt
  Då du kviskra inni øyret mitt
  Og spurde om eg blei med deg når du var klar
  Fatta eg visst ikkje spørsmålet ditt
  Fatta eg visst ikkje kor ung du var

  Men før eller seinare må ein av oss forstå
  Du gjorde som du skulle, kjære deg
  Før eller seinare må ein av oss forstå
  Eg prøvde verkeleg kome nær deg

  Eg såg kje klårt, så tett det snødde
  Alt eg høyrde, det var røysta di
  Eg såg kje klårt kor hen det leidde
  Men du sa du såg og det var trøysta mi
  Og seinare fortalde du, då eg sa unnskyld
  At du var ikkje odelsjente eigentleg
  Og eg fortalde deg, mens du klorte vilt
  Eg meinte aldri eigentleg å skade deg

  Men før eller seinare må ein av oss forstå
  Du gjorde som du skulle, kjære deg
  Før eller seinare må ein av oss forstå
  Eg prøvde verkeleg kome nær deg

• 5Eg må ha deg

  Gravferdsmannen angrar seg
  Organisten vel ein einsam veg
  Saksofonane av sølv ber meg gje slepp på deg
  Kvar brostne bjølle, kvar blasse lur
  Hånar meg for min utur
  Men eg blei kje fødd,
  Om nokon trur, til å gå glipp av deg

  Eg må ha deg, må ha deg
  Eg må ha deg, nett no
  Kjære, eg må ha deg

  Den drukne pampen hoppar til
  I gata der kvar mor græt stilt
  Og frelsarane som søv mildt, dei ventar deg
  Og eg står med min kopp med skòr
  Og drikk medan eg ventar på
  At ein av dei
  Skal be meg gå og hente deg

  Eg må ha deg, må ha deg
  Eg må ha deg, nett no
  Kjære, eg må ha deg

  Som fedrane, dei tapte seg
  Forutan sine kjære
  Mens døtrene, dei hundsar meg
  Fordi eg lèt alt vere

  Eg skal dra til Spar Dam ganske snart
  Mi kammerfrøken der er smart
  Ho veit eg treng ein heilt ny start, ho ser det vel
  Ho er snill som få
  Og det er ingenting ho ikkje vil forstå
  Ho veit til kven eg helst vil gå
  Men kva gjer det vel?

  Eg må ha deg, må ha deg
  Eg må ha deg, nett no
  Kjære, eg må ha deg

  Og ditt dansande barn i kinesisk drakt
  Eg tok seljefløyta hans med makt
  Det var som om noko fór, som sagt, i meg
  Men eg gjorde det fordi han laug
  Fordi at alt han sa deg, saug
  Og fordi solnedgangen hans var raud
  Og fordi eg…

  Eg må ha deg, må ha deg
  Eg må ha deg, nett no
  Kjære, eg må ha deg

• 6Sitje fast i Strileland med sentrumsblues i kveld

  Å, fillefrans, han teiknar
  Sirklar, rett og slett
  Eg ville spurd han kva som stod på
  Men eg veit at han held tett
  Og damene forsyner meg
  Med teip i lange strekk
  Men djupt i hjartet veit eg
  Eg kjem meg ikkje vekk
  Å, kjærast, er det skuggen min som fell
  Å sitje fast i Strileland
  Med sentrumsblues i kveld

  Vel, Holberg, han kjem ned gata
  Med dei nye skorne han har fått
  Han pratar med ei fransk jente
  Som seier ho kjenner meg godt
  Og eg ville sendt ei melding
  Og funne ut kva ho har sagt
  Men postkontoret, det er stole
  Og i kassen er der ingen på vakt
  Å, kjærast, er det skuggen min som fell
  Å sitje fast i Strileland
  Med sentrumsblues i kveld

  Mona, ho fortalde meg
  At togsporet var kje trygt
  Ho sa at kvar ein rallarslusk
  Drikk blod som leskedrykk
  Og eg sa, «Å, det visste eg ikkje
  Men så er det berre ein som eg har treft
  Og han berre røykte mine augnelok
  Og bad meg halde kjeft»
  Å, kjærast, er det skuggen min som fell
  Å sitje fast i Strileland
  Med sentrumsblues i kveld

  Bessen døydde nyleg
  No ligg han gravlagd på ein gard
  Men enno pratar alle om
  For eit sjokk det var
  Men eg, eg venta berre på det
  Eg forstod han var blitt litt snål
  Då han laga bål i gågata
  Og skaut ho full av hòl
  Å, kjærast, er det skuggen min som fell
  Å sitje fast i Strileland
  Med sentrumsblues i kveld

  Vel, stortingsmannen var her
  Han synte fram pistolen, mest
  Og delte ut fribillettar
  Til sonens bryllaupsfest
  Og eg vart nesten taua
  Og ville det kje vore nett likt seg
  Om eg vart teken i billettkontroll
  Under ein trailer, langs ein veg
  Å, kjærast, er det skuggen min som fell
  Å sitje fast i Strileland
  Med sentrumsblues i kveld

  Predikanten, han vart mållaus
  Då eg spurde han om det var av lyst
  At han gjekk omkring med overskrifter
  Stifta til sitt bryst
  Men han forbanna meg då eg beviste det
  Så kviskra eg, «Du treng ikkje gå bøygd
  Du er jo nett lik meg
  Eg håpar du er nøgd»
  Å, kjærast, er det skuggen min som fell
  Å sitje fast i Strileland
  Med sentrumsblues i kveld

  Regnmakaren gav meg to kurar
  Så sa han, «Kom rett inn hit»
  Den eine, det var hardingøl
  Den andre, det var rallarsprit
  Og dumme stuten eg var
  Blanda eg dei trygt
  Og no er folk helst heslege
  Og tida fuskar stygt
  Å, kjærast, er det skuggen min som fell
  Å sitje fast i Strileland
  Med sentrumsblues i kveld

  Og Ruth har invitert meg
  Til sin barndoms blanke fjord
  Ho skal danse gratis vals for meg
  Under ein måne, gul og stor
  Og eg seier, «Hei, slapp av no
  Tenk på ho eg fortalde om i stad»
  Ho seier, «Den dama veit berre kva du treng
  Men eg veit kva du vil ha»
  Å, kjærast, er det skuggen min som fell
  Å sitje fast i Strileland
  Med sentrumsblues i kveld

  Og brustein ligg på Torget
  Der dei galne klyv så kjekt
  Dei fell så fint i saman
  Det verkar så perfekt
  Og her sit eg så tolsamt
  Og undrast om dei gjev rabatt
  På prisen ein må betale
  Om ein vil av før allting byrjar att
  Å, kjærast, er det skuggen min som fell
  Å sitje fast i Strileland
  Med sentrumsblues i kveld

• 7Leopardskinnsbunadshetta di

  Eg ser du har på deg leopardskinnsbunadshetta di
  Ja, eg ser du har på deg leopardskinnsbunadshetta di
  Vel, du må seie meg
  Korleis hovudet ditt kjennest ut under ei slik
  Under leopardskinnsbunadshetta di

  Vel, du ser så fin ut i ho
  Kjære, kan eg trø ho flat ein gong?
  Ja, eg vil berre sjå
  Om ho verkeleg beheld sin fasong
  Du veit, ho sit oppå hovudet ditt
  Som ein kork på ei flaske
  Med vatn ifrå ei fonn
  Leopardskinnsbunadshetta di

  Og om du vil sjå sola stå opp
  Kjære, veit eg ein stad
  Ein morgon kan me gå opp
  Og berre sitje der og stire i lag
  Eg med beltet
  Surra rundt hovudet
  Og du som berre sit der pal
  Med leopardskinnsbunadshetta di

  Eg spurde doktoren om eg kunne vitje deg
  Han sa det var ein viss risiko
  Ja, eg høyrde ikkje på han
  Eg vitja deg
  Men han var der allereie, jo
  Det er greitt nok at han lurte meg
  Men eg skulle sanneleg ønskje han ikkje stod
  Der med leopardskinnsbunadshetta di

  Vel, eg ser du har fått deg ny type
  Eg har aldri sett han før i mitt liv
  Vel, eg såg at
  De to elska
  Du gløymde å lukke garasjedøra di
  Du trur kanskje han tar deg for pengane
  Men eg veit at det han investerer i
  Det er leopardskinnsbunadshetta di

• 8Nett som ei kvinne

  Ikkje nokon lir i kveld
  Her eg står medan regnet rundt meg fell
  Alle saman veit
  At Vesla, ho er heit
  Men eg kan sjå at alt er kje like greitt
  For sløyfene sit litt rart
  Ho tar nett som ei kvinne
  Ho elskar nett som ei kvinne
  Og ho er sår nett som ei kvinne
  Men ho fell saman som eit lite barn

  Maria er dronning, ho
  Ja, eg trur at eg skal gå til henne no
  Ingen tvilar på
  At velsigning vil ho få
  Men ho er som alle andre, og det må ho jo forstå
  I skodda, på speed og kledd i eit garn
  Ho tar nett som ei kvinne
  Ho elskar nett som ei kvinne
  Og ho er sår nett som ei kvinne
  Men ho fell saman som eit lite barn

  Regnet fall frå første stund
  Og eg var tørstig som ein hund
  Så eg kom inn hit
  Og di forbanning, ho sit i
  Men denne smerta mi
  Er det som verkeleg slit
  Eg verkjer her eg sit
  Allting flyt, men—

  Eitt synest klårt
  Ja, eg trur me skal gå kvar til vårt
  Når me møtest att
  Og nokre ord er sagt
  Ver så snill og ikkje avslør at
  Eg var svolten i di verd så hard
  Du gir svar nett som ei kvinne
  Du elskar nett som ei kvinne
  Og du er sår nett som ei kvinne
  Men du fell saman som eit lite barn

• 9Mest truleg går du din veg og eg min

  Du seier, «kjære»
  Men kan det vere
  Du ikkje meiner meg?
  Du seier du sa meg
  At du ville ha meg
  Men eg veit kje om det var deg
  Eg kan kje gjere slik som før
  Eg kan kje trygle ved di dør
  Eg tenkjer la deg gli
  Utav handa mi
  Kan hende vil det gå seg til
  Me får nett sjå kva me finn
  Når du går din veg og eg går min

  Du seier iherdig
  Du er meg uverdig
  Men du veit du lyg iblant
  Du seier du er skaka
  Og har blødd for saka
  Men du veit du går for langt
  Kvar dag her er ein annan lik
  Det kan kje berre vere slik
  Eg tenkjer la deg gli
  Utav handa mi
  Kan hende vil det gå seg til
  Me får nett sjå kva me finn
  Når du går din veg og eg går min

  Og domaren ber nag
  Han kjem til å kontakte deg
  Han har lækjarskrekk
  Og når krykkja hans knekk
  Då bør du akte deg

  Du seier du er lei deg
  For at det blei deg
  Som laug meg huda full
  Du seier du har no
  Ein vikar no
  Og han er god som gull
  Du seier eg kysser kje like heitt
  Eg tenkjer me seier det er like greitt

  Eg tenkjer la deg gli
  Utav handa mi
  Kan hende vil det gå seg til
  Me får nett sjå kva me finn
  Når du går din veg og eg går min

• 10Mellombels som Akilles

  Eg står her oppå vindauget ditt
  Visst har eg vore her før
  Eg kjenner meg så harmlaus
  Eg ser rett på di andre dør
  Koss har det seg at du ikkje har sendt eit svar?
  Du veit eg treng din kjærleik
  Kjære, korfor er du så hard?

  Tilbake under taket ditt
  Eg blir ei stund, slik det ser ut
  Eg grunnar på portrettet ditt, men
  Er vanhjelpt som ein pappagut
  Koss har det seg at eg blir avvist av din leigekar?
  Du veit eg treng din kjærleik
  Kjære, korfor er du så hard?

  Som ein hoffnarr går eg rundt
  Og du veit godt at her er lytt
  Men er hjartet ditt av stein, eller er det kalk
  Eller er det berre pur granitt?

  Vel, eg fyk inn i entreen
  Og eg lener meg mot døra di så mjuk
  Eg ser på skorpionen
  Som kryp rundt som på sirkus på sin buk
  Kva er det du er så redd for at eg skal ta?
  Du veit eg treng din kjærleik
  Kjære, men du er så hard

  Akilles står i bakgata
  Han skryt av at han vil eg skal gå
  Han peikar opp mot himmelen
  Han er svolten som ein mann med kjole på
  Koss har det seg at du har drege ein som han til gards?
  Du veit eg treng din kjærleik
  Kjære, men du er så hard

• 11Absolutt vene Marie

  Vel, eg er stranda her nede på stasjonen
  Du veit nok korleis det er fatt
  Eg berre sit her og dengjer laus på trombonen
  Med alle dine løfte som fall flatt
  Men Marie, sei, kor er du hen i natt?

  Vel, eg venta på deg særdeles trufast
  Ja, eg venta, sjølv om eg var sjuk og matt
  Vel, eg venta på deg medan trafikken stod fast
  Når det var ein annan stad eg kunne dratt
  Så Marie, sei, kor er du hen i natt?

  Vel, kven som helst kan vere nett som meg, tydelegvis
  Men berre ytst få kan vere heilt som deg, takk og pris

  Eit seksspann hestar som du lova særleg
  Vart omsider levert til soningsanstalten si vakt
  Når du er lovlaus, må du vere ærleg
  Eg veit du alltid seier det er så godt sagt
  Men Marie, sei, kor er du hen i natt?

  Det er ikkje på det reine
  Korfor elvebåtkapteinen veit alt så vel
  Når alle andre må snu, jamvel du
  Og berre vente eit bel

  Vel, eg har feber langt inne i skåpet
  Ein baltisk fyllik, han kjem stadig att
  Ja, eg kan vise han kor du bur, men eg kan kje opne
  Du ser, du gløymde gje meg nøkkelknippet, radt
  Å, Marie, sei, kor er du hen i natt?

  Eg sat i fengsel i stor trengsel då all posten prova
  At ein mann må vakte adressa si som ein skatt
  Og no står eg her og ser på dei gule togspora
  I ruinane der balkongen din nett datt
  Og undrast kor du er hen no i natt

• 12I fjerde omgang

  Då ho sa
  «Kvart ord er løgn frå din munn»
  Skreik eg ho var døv
  Og ho hamra og slo fjeset mitt sundt
  Og sa, «Kva har du utan støv?»
  Det var då at eg reiste meg opp
  Men ho sa, «Før du går
  Hugs at alle må gje noko att
  For noko dei får»

  Eg nynna ein låt
  Og tromma litt, òg, og spurde koss då
  Og ho snørte ein sko
  Og bles bort ei glo
  Og sa, «Prøv deg kje no»
  Så eg køyrde ei hand i kvar lomme
  Mens eg tenkte ut eit svar
  Og rekte ho min heilt siste tyggis
  Galant som eg var

  Ho kasta meg ut
  Eg stod til knes i skit der alle gjekk
  Og eg var nøydd til å snu
  Og gå attende inn dit
  For skjorta mi var vekk
  Eg venta i gangen, ho romsterte
  Og eg prøvde få fot
  For biletet av deg i ein rullestol
  Som stod lent opp mot…

  Ei flaske med rom
  Eg kjende meg tom og bad henne om litt
  Ho sa, «Nei, skatt»
  Eg sa, «Eg høyrer deg knapt
  Eg trur tyggisen gjer deg stum»
  Ho skreik til ho ramla på golvet
  Med eit andlet så rødt
  Eg gjekk gjennom skuffene hennar
  Då ho sov søtt

  Og då alt var i hamn
  Med ein sko i min famn
  Kviskra eg ditt namn
  Og du, du tok meg inn
  Du elska meg blindt
  Du sløste kje med tid
  Og eg, eg bad kje om mykje
  Ikkje eingong di krykkje
  Så be kje om mi

• 13Tydelegvis fem truande

  Tidleg ein morgon
  Tidleg ein morgon
  Ber eg deg kome
  Ber eg deg kome
  Heim til meg
  Ja, om eg ikkje var så einsam
  Skulle eg klart meg heilt fint utan deg

  Gå ikkje frå meg
  Gå ikkje frå meg
  Eg går kje frå deg
  Eg går kje frå deg
  Nei, så menn
  Du veit eg kan, viss du kan, kjære
  Men ikkje gjer det likevel

  Eg har ein hund som gøyr her
  Ein hund som gøyr her
  I tunet står han
  I tunet står han
  Stor og svart
  Eg skulle sagt deg kva han meiner
  Om eg ikkje måtte prøve fullt så hardt

  Mor di strevar
  Mor di sukkar
  Ho skrik og ber seg
  Og slik ho ter seg
  Er det best du går
  Eg skulle sagt deg kva ho ønskjer
  Men eg veit inga råd

  Femten sjonglørar
  Femten sjonglørar
  Fem med fast tru
  Fem med fast tru
  Kledd ut som menn
  Sei at mor di kan vere roleg for dei
  Går snart heim igjen

  Tidleg ein morgon
  Tidleg ein morgon
  Ber eg deg kome
  Ber eg deg kome
  Heim til meg
  Ja, om eg ikkje var så einsam
  Skulle eg klart meg heilt fint utan deg

• 14Sorgsame kvinne ifrå Jæren

  Med din merkurmunn i eit misjonsmagasin
  Og dine auge som røyk og dine bøner som rim
  Og din sølvkross klår, og di klokkerøyst som skin
  Å, kven iblant dei trur dei kunne handtere deg?
  Med dine lommer godt beskytta til sist
  Og dine sporvognsyner som du legg i graset, visst
  Og din lekam som silke, og ditt glasandlet så trist
  Kven iblant dei trur dei kunne bere deg?
  Sorgsame kvinne ifrå Jæren
  Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
  Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
  Skal eg setje dei ved grinda di
  Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?

  Med ditt kniplingsbelte og dine laken i press
  Og din kortstokk som manglar hjarterknekt og spar ess
  Og ditt hole andlet og din kjellarbuksedress
  Kven iblant dei kan tru han kunne parkere deg?
  Med din silhuett når sollyset svinn
  Inni auga dine der måneskinet vinn
  Og din fyrstikksong og sigøynarsalmen din
  Kven iblant dei ville freiste å imponere deg?
  Sorgsame kvinne ifrå Jæren
  Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
  Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
  Skal eg setje dei ved grinda di
  Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?

  Alle Tyrus’ kongar legg fangelista ned
  Og ventar på sine geraniumskyss på kne
  Og du ville ikkje visst det var slik det skulle skje
  Men kven iblant dei er nøgd med berre å kysse deg?
  Med dine barndoms flammer på midnattsrya di
  Og dine spanske manerar og mor di sin medisin
  Og din cowboymunn og dine nattpluggar i eit skrin
  Kven iblant dei trur du kunne tole å miste deg?
  Sorgsame kvinne ifrå Jæren
  Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
  Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
  Skal eg setje dei ved grinda di
  Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?

  Å, bøndene og bankfolka vart samde om i lag
  Å syne deg kor dei daude englane ligg ein vakker dag
  Men korfor tok dei deg til å støtte deira sak?
  Å, koss kunne dei i det heile ta feil av deg?
  Dei ønskte du tok på deg gardens skuld og skam
  Men med havet framfor deg og ein svindelfalsk alarm
  Og med slampen sitt spedbarn omsveipt i din famn
  Koss kunne dei i det heile ha leia deg?
  Sorgsame kvinne ifrå Jæren
  Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
  Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
  Skal eg setje dei ved grinda di
  Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?

  Med ditt folieminne frå Tårngata to
  Og din tidsskriftshusbond som ein dag berre drog
  Og godheita di, som du ikkje kan hjelpe for no
  Kven iblant dei trur du ville tilsetje deg?
  No står du med din tjuv, du er på hans vakt
  Med den heilage brosjen som fingrane dine lukkar att
  Og ditt helgenandlet og di sjel som ei mørk natt
  Å, kven iblant dei trur du kunne knekkje deg?
  Sorgsame kvinne ifrå Jæren
  Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
  Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
  Skal eg setje dei ved grinda di
  Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?