Blondt i blondt

2016

Tom Roger Aadland has translated Bob Dylan’s masterpiece Blonde on Blonde into Norwegian and recorded the classic songs together with some of his favourite musicians. The result is Blondt i blondt. Seven years after his success album Blod på spora, Aadland again turns his attention to popular music’s most important songwriter.

Lyrics

  • 1Regnvêrsdamer #12 & 35

    Vel, dei steinar deg når du er snill og god
    Dei steinar deg, dei sa det til deg, jo
    Dei steinar deg når du har tenkt deg heim
    Dei steinar deg når du er ute seint
    Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
    Alle saman må bli steine

    Vel, dei steinar deg når du går gatelangs
    Dei steinar deg så snart dei får ein sjans
    Dei steinar deg når du skal låse opp
    Dei steinar deg når du hentar deg ein kopp
    Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
    Alle saman må bli steine

    Dei steinar deg når du lagar deg ei skive
    Dei steinar deg når du tar til på livet
    Dei steinar deg når du har dårleg råd
    Dei steinar deg og så seier dei, «stå på»
    Høyr her, eg ville ikkje kjent meg så åleine
    Alle saman må bli steine

    Vel, dei steinar deg og seier du har dratt
    Dei steinar deg og sidan kjem dei att
    Dei steinar deg når du står og gjer deg klar
    Dei steinar deg når du står der med gitar
    Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
    Alle saman må bli steine

    Vel, dei steinar deg når du er ute seint
    Dei steinar deg når du har tenkt deg heim
    Dei steinar deg og spør kor du blei av
    Dei steinar deg når du blir lagt i di grav
    Men eg ville ikkje kjent meg så åleine
    Alle saman må bli steine

  • 2Eg vier tida mi

    Frå tidleg om morgonen
    Til natta fell på
    Går eg med skallebank
    Men det kan ingen sjå
    Eg vier tida mi til deg
    Håpar du finn ein veg

    Vel, fanten fór opp
    På eit vis kom han ned
    Først stal han jenta mi
    Så ville han stele meg
    Men eg vier tida mi til deg
    Håpar du finn ein veg

    Vil du ikkje bli med meg?
    Me kan dra kor hen du vil
    Og om det skjer seg
    Er du den første eg seier det til
    For eg vier tida mi til deg
    Håpar du finn ein veg

    Vel, her er så innestengt
    Eg får ikkje luft
    Alle er dratt utan deg og meg
    Og eg kan kje bli heilt til slutt
    Eg vier tida mi til deg
    Håpar du finn ein veg

    Vel, dei sende ein sjukebil
    Det kom inn eit tips
    Einkvan hadde hell med seg
    Men det var visst ein glipp
    No vier eg tida mi til deg
    Håpar du finn ein veg

  • 3Visjonar av Johanna

    Er det ikkje nett likt natta å forføre deg, heilt utan nåde?
    Me er akterutsegla her, sjølv om me blånektar på det
    Og Lovise held ei handfull med regn, og skal få deg ifrå det
    Lys blafrar frå loftsrommet svakt
    Det surklar i røyr her ein stad
    Lokalradioen spelar mjukt og vart
    Men det finst kje noko der ein kan skru av
    Lovise og typen står saman i smug
    Og visjonar av Johanna erobrar min hug

    Nedpå løkka der damene leikar blindebukk med nøkkelsnora
    Og dei døgnville jentene kviskrar om sidesprang mellom spora
    Kan me høyre vakta kneppe med lykta
    Og spørje kven det er som ikkje er heilt jorda
    Lovise, ho er berre nær
    Ho kan minne om spegelen der
    Men ho seier det litt for beintfram slik det er
    At Johanna er kje her
    Det elektriske skrømtet brølar mot kraniet krast
    Der visjonar av Johanna no har teke min plass

    Vel, gategut, han tek seg sjølv svært så høgtideleg
    Han skryt av sitt elende, han trivst best på farefull veg
    Og så nemner han henne
    Og eit visst avskjedskyss ho gav meg
    Han er sanneleg bitter som få, ubrukeleg, det er han òg
    Han mumlar om at noko kom på mens eg er ute for å sjå
    Koss kan eg forklare det?
    Alt går i stå for meg, radt
    Og visjonar av Johanna, dei heldt meg oppe i natt

    Inni musea går saka om Alt utan ende
    Eit ekko av røyster seier dette er frelsa, kan hende
    Men Mona Lisa må ha vore heimsjuk
    Du kan sjå det på smilet ho sende
    Sjå koss veggpryden stivnar og frys
    Medan dissande kvinnefjes nys
    Høyr koss ho der med barten seier, «Gys
    Tok nokon i hys?»
    Å, juvelar og kikkertar dinglar frå muldyrets rygg
    Men visjonar av Johanna, dei gjer det heile så stygt

    Kramkaren seier til grevinna som lèt som ho tek vare på han
    «Nemn meg ein som ikkje er ein snyltar, så skal eg la all tvil fare for han»
    Men som Lovise plar seie
    «Du toler ikkje mykje, mann, gjer du vel?»
    Mens ho sjølv gjer seg klar for han
    Og Madonna, ho er ikkje å sjå
    Me ser eit tomt bur som rustar bort nå
    Der ho dreiv sitt kostymetablå
    Spelemannen, han skal til å gå
    Han skriv alle har fått det dei skulle få
    Bakpå bilen dei lastar fisken på
    Mens mitt samvit forgår
    Munnspela raslar som nøklar i regnet i natt
    Og visjonar av Johanna er alt som er att

  • 4Før eller seinare (må ein av oss forstå)

    Eg meinte ikkje å vere så stygg
    Du må kje ta det så personleg no
    Eg meinte ikkje å få deg utrygg
    Du berre råka stå der du stod
    Då du smilte til venen din og tok farvel
    Trudde eg det var underforstått
    At du kom tilbake om eit lite bel
    Eg visste ikkje at du tok farvel for godt

    Men før eller seinare må ein av oss forstå
    Du gjorde som du skulle, kjære deg
    Før eller seinare må ein av oss forstå
    Eg prøvde verkeleg kome nær deg

    Eg såg kje heilt kva du var god for
    Skjerfet låg framfor munnen din
    Eg såg kje heilt kva me to stod for
    Men du sa du såg og eg trudde deg blindt
    Då du kviskra inni øyret mitt
    Og spurde om eg blei med deg når du var klar
    Fatta eg visst ikkje spørsmålet ditt
    Fatta eg visst ikkje kor ung du var

    Men før eller seinare må ein av oss forstå
    Du gjorde som du skulle, kjære deg
    Før eller seinare må ein av oss forstå
    Eg prøvde verkeleg kome nær deg

    Eg såg kje klårt, så tett det snødde
    Alt eg høyrde, det var røysta di
    Eg såg kje klårt kor hen det leidde
    Men du sa du såg og det var trøysta mi
    Og seinare fortalde du, då eg sa unnskyld
    At du var ikkje odelsjente eigentleg
    Og eg fortalde deg, mens du klorte vilt
    Eg meinte aldri eigentleg å skade deg

    Men før eller seinare må ein av oss forstå
    Du gjorde som du skulle, kjære deg
    Før eller seinare må ein av oss forstå
    Eg prøvde verkeleg kome nær deg

  • 5Eg må ha deg

    Gravferdsmannen angrar seg
    Organisten vel ein einsam veg
    Saksofonane av sølv ber meg gje slepp på deg
    Kvar brostne bjølle, kvar blasse lur
    Hånar meg for min utur
    Men eg blei kje fødd,
    Om nokon trur, til å gå glipp av deg

    Eg må ha deg, må ha deg
    Eg må ha deg, nett no
    Kjære, eg må ha deg

    Den drukne pampen hoppar til
    I gata der kvar mor græt stilt
    Og frelsarane som søv mildt, dei ventar deg
    Og eg står med min kopp med skòr
    Og drikk medan eg ventar på
    At ein av dei
    Skal be meg gå og hente deg

    Eg må ha deg, må ha deg
    Eg må ha deg, nett no
    Kjære, eg må ha deg

    Som fedrane, dei tapte seg
    Forutan sine kjære
    Mens døtrene, dei hundsar meg
    Fordi eg lèt alt vere

    Eg skal dra til Spar Dam ganske snart
    Mi kammerfrøken der er smart
    Ho veit eg treng ein heilt ny start, ho ser det vel
    Ho er snill som få
    Og det er ingenting ho ikkje vil forstå
    Ho veit til kven eg helst vil gå
    Men kva gjer det vel?

    Eg må ha deg, må ha deg
    Eg må ha deg, nett no
    Kjære, eg må ha deg

    Og ditt dansande barn i kinesisk drakt
    Eg tok seljefløyta hans med makt
    Det var som om noko fór, som sagt, i meg
    Men eg gjorde det fordi han laug
    Fordi at alt han sa deg, saug
    Og fordi solnedgangen hans var raud
    Og fordi eg…

    Eg må ha deg, må ha deg
    Eg må ha deg, nett no
    Kjære, eg må ha deg

  • 6Sitje fast i Strileland med sentrumsblues i kveld

    Å, fillefrans, han teiknar
    Sirklar, rett og slett
    Eg ville spurd han kva som stod på
    Men eg veit at han held tett
    Og damene forsyner meg
    Med teip i lange strekk
    Men djupt i hjartet veit eg
    Eg kjem meg ikkje vekk
    Å, kjærast, er det skuggen min som fell
    Å sitje fast i Strileland
    Med sentrumsblues i kveld

    Vel, Holberg, han kjem ned gata
    Med dei nye skorne han har fått
    Han pratar med ei fransk jente
    Som seier ho kjenner meg godt
    Og eg ville sendt ei melding
    Og funne ut kva ho har sagt
    Men postkontoret, det er stole
    Og i kassen er der ingen på vakt
    Å, kjærast, er det skuggen min som fell
    Å sitje fast i Strileland
    Med sentrumsblues i kveld

    Mona, ho fortalde meg
    At togsporet var kje trygt
    Ho sa at kvar ein rallarslusk
    Drikk blod som leskedrykk
    Og eg sa, «Å, det visste eg ikkje
    Men så er det berre ein som eg har treft
    Og han berre røykte mine augnelok
    Og bad meg halde kjeft»
    Å, kjærast, er det skuggen min som fell
    Å sitje fast i Strileland
    Med sentrumsblues i kveld

    Bessen døydde nyleg
    No ligg han gravlagd på ein gard
    Men enno pratar alle om
    For eit sjokk det var
    Men eg, eg venta berre på det
    Eg forstod han var blitt litt snål
    Då han laga bål i gågata
    Og skaut ho full av hòl
    Å, kjærast, er det skuggen min som fell
    Å sitje fast i Strileland
    Med sentrumsblues i kveld

    Vel, stortingsmannen var her
    Han synte fram pistolen, mest
    Og delte ut fribillettar
    Til sonens bryllaupsfest
    Og eg vart nesten taua
    Og ville det kje vore nett likt seg
    Om eg vart teken i billettkontroll
    Under ein trailer, langs ein veg
    Å, kjærast, er det skuggen min som fell
    Å sitje fast i Strileland
    Med sentrumsblues i kveld

    Predikanten, han vart mållaus
    Då eg spurde han om det var av lyst
    At han gjekk omkring med overskrifter
    Stifta til sitt bryst
    Men han forbanna meg då eg beviste det
    Så kviskra eg, «Du treng ikkje gå bøygd
    Du er jo nett lik meg
    Eg håpar du er nøgd»
    Å, kjærast, er det skuggen min som fell
    Å sitje fast i Strileland
    Med sentrumsblues i kveld

    Regnmakaren gav meg to kurar
    Så sa han, «Kom rett inn hit»
    Den eine, det var hardingøl
    Den andre, det var rallarsprit
    Og dumme stuten eg var
    Blanda eg dei trygt
    Og no er folk helst heslege
    Og tida fuskar stygt
    Å, kjærast, er det skuggen min som fell
    Å sitje fast i Strileland
    Med sentrumsblues i kveld

    Og Ruth har invitert meg
    Til sin barndoms blanke fjord
    Ho skal danse gratis vals for meg
    Under ein måne, gul og stor
    Og eg seier, «Hei, slapp av no
    Tenk på ho eg fortalde om i stad»
    Ho seier, «Den dama veit berre kva du treng
    Men eg veit kva du vil ha»
    Å, kjærast, er det skuggen min som fell
    Å sitje fast i Strileland
    Med sentrumsblues i kveld

    Og brustein ligg på Torget
    Der dei galne klyv så kjekt
    Dei fell så fint i saman
    Det verkar så perfekt
    Og her sit eg så tolsamt
    Og undrast om dei gjev rabatt
    På prisen ein må betale
    Om ein vil av før allting byrjar att
    Å, kjærast, er det skuggen min som fell
    Å sitje fast i Strileland
    Med sentrumsblues i kveld

  • 7Leopardskinnsbunadshetta di

    Eg ser du har på deg leopardskinnsbunadshetta di
    Ja, eg ser du har på deg leopardskinnsbunadshetta di
    Vel, du må seie meg
    Korleis hovudet ditt kjennest ut under ei slik
    Under leopardskinnsbunadshetta di

    Vel, du ser så fin ut i ho
    Kjære, kan eg trø ho flat ein gong?
    Ja, eg vil berre sjå
    Om ho verkeleg beheld sin fasong
    Du veit, ho sit oppå hovudet ditt
    Som ein kork på ei flaske
    Med vatn ifrå ei fonn
    Leopardskinnsbunadshetta di

    Og om du vil sjå sola stå opp
    Kjære, veit eg ein stad
    Ein morgon kan me gå opp
    Og berre sitje der og stire i lag
    Eg med beltet
    Surra rundt hovudet
    Og du som berre sit der pal
    Med leopardskinnsbunadshetta di

    Eg spurde doktoren om eg kunne vitje deg
    Han sa det var ein viss risiko
    Ja, eg høyrde ikkje på han
    Eg vitja deg
    Men han var der allereie, jo
    Det er greitt nok at han lurte meg
    Men eg skulle sanneleg ønskje han ikkje stod
    Der med leopardskinnsbunadshetta di

    Vel, eg ser du har fått deg ny type
    Eg har aldri sett han før i mitt liv
    Vel, eg såg at
    De to elska
    Du gløymde å lukke garasjedøra di
    Du trur kanskje han tar deg for pengane
    Men eg veit at det han investerer i
    Det er leopardskinnsbunadshetta di

  • 8Nett som ei kvinne

    Ikkje nokon lir i kveld
    Her eg står medan regnet rundt meg fell
    Alle saman veit
    At Vesla, ho er heit
    Men eg kan sjå at alt er kje like greitt
    For sløyfene sit litt rart
    Ho tar nett som ei kvinne
    Ho elskar nett som ei kvinne
    Og ho er sår nett som ei kvinne
    Men ho fell saman som eit lite barn

    Maria er dronning, ho
    Ja, eg trur at eg skal gå til henne no
    Ingen tvilar på
    At velsigning vil ho få
    Men ho er som alle andre, og det må ho jo forstå
    I skodda, på speed og kledd i eit garn
    Ho tar nett som ei kvinne
    Ho elskar nett som ei kvinne
    Og ho er sår nett som ei kvinne
    Men ho fell saman som eit lite barn

    Regnet fall frå første stund
    Og eg var tørstig som ein hund
    Så eg kom inn hit
    Og di forbanning, ho sit i
    Men denne smerta mi
    Er det som verkeleg slit
    Eg verkjer her eg sit
    Allting flyt, men—

    Eitt synest klårt
    Ja, eg trur me skal gå kvar til vårt
    Når me møtest att
    Og nokre ord er sagt
    Ver så snill og ikkje avslør at
    Eg var svolten i di verd så hard
    Du gir svar nett som ei kvinne
    Du elskar nett som ei kvinne
    Og du er sår nett som ei kvinne
    Men du fell saman som eit lite barn

  • 9Mest truleg går du din veg og eg min

    Du seier, «kjære»
    Men kan det vere
    Du ikkje meiner meg?
    Du seier du sa meg
    At du ville ha meg
    Men eg veit kje om det var deg
    Eg kan kje gjere slik som før
    Eg kan kje trygle ved di dør
    Eg tenkjer la deg gli
    Utav handa mi
    Kan hende vil det gå seg til
    Me får nett sjå kva me finn
    Når du går din veg og eg går min

    Du seier iherdig
    Du er meg uverdig
    Men du veit du lyg iblant
    Du seier du er skaka
    Og har blødd for saka
    Men du veit du går for langt
    Kvar dag her er ein annan lik
    Det kan kje berre vere slik
    Eg tenkjer la deg gli
    Utav handa mi
    Kan hende vil det gå seg til
    Me får nett sjå kva me finn
    Når du går din veg og eg går min

    Og domaren ber nag
    Han kjem til å kontakte deg
    Han har lækjarskrekk
    Og når krykkja hans knekk
    Då bør du akte deg

    Du seier du er lei deg
    For at det blei deg
    Som laug meg huda full
    Du seier du har no
    Ein vikar no
    Og han er god som gull
    Du seier eg kysser kje like heitt
    Eg tenkjer me seier det er like greitt

    Eg tenkjer la deg gli
    Utav handa mi
    Kan hende vil det gå seg til
    Me får nett sjå kva me finn
    Når du går din veg og eg går min

  • 10Mellombels som Akilles

    Eg står her oppå vindauget ditt
    Visst har eg vore her før
    Eg kjenner meg så harmlaus
    Eg ser rett på di andre dør
    Koss har det seg at du ikkje har sendt eit svar?
    Du veit eg treng din kjærleik
    Kjære, korfor er du så hard?

    Tilbake under taket ditt
    Eg blir ei stund, slik det ser ut
    Eg grunnar på portrettet ditt, men
    Er vanhjelpt som ein pappagut
    Koss har det seg at eg blir avvist av din leigekar?
    Du veit eg treng din kjærleik
    Kjære, korfor er du så hard?

    Som ein hoffnarr går eg rundt
    Og du veit godt at her er lytt
    Men er hjartet ditt av stein, eller er det kalk
    Eller er det berre pur granitt?

    Vel, eg fyk inn i entreen
    Og eg lener meg mot døra di så mjuk
    Eg ser på skorpionen
    Som kryp rundt som på sirkus på sin buk
    Kva er det du er så redd for at eg skal ta?
    Du veit eg treng din kjærleik
    Kjære, men du er så hard

    Akilles står i bakgata
    Han skryt av at han vil eg skal gå
    Han peikar opp mot himmelen
    Han er svolten som ein mann med kjole på
    Koss har det seg at du har drege ein som han til gards?
    Du veit eg treng din kjærleik
    Kjære, men du er så hard

  • 11Absolutt vene Marie

    Vel, eg er stranda her nede på stasjonen
    Du veit nok korleis det er fatt
    Eg berre sit her og dengjer laus på trombonen
    Med alle dine løfte som fall flatt
    Men Marie, sei, kor er du hen i natt?

    Vel, eg venta på deg særdeles trufast
    Ja, eg venta, sjølv om eg var sjuk og matt
    Vel, eg venta på deg medan trafikken stod fast
    Når det var ein annan stad eg kunne dratt
    Så Marie, sei, kor er du hen i natt?

    Vel, kven som helst kan vere nett som meg, tydelegvis
    Men berre ytst få kan vere heilt som deg, takk og pris

    Eit seksspann hestar som du lova særleg
    Vart omsider levert til soningsanstalten si vakt
    Når du er lovlaus, må du vere ærleg
    Eg veit du alltid seier det er så godt sagt
    Men Marie, sei, kor er du hen i natt?

    Det er ikkje på det reine
    Korfor elvebåtkapteinen veit alt så vel
    Når alle andre må snu, jamvel du
    Og berre vente eit bel

    Vel, eg har feber langt inne i skåpet
    Ein baltisk fyllik, han kjem stadig att
    Ja, eg kan vise han kor du bur, men eg kan kje opne
    Du ser, du gløymde gje meg nøkkelknippet, radt
    Å, Marie, sei, kor er du hen i natt?

    Eg sat i fengsel i stor trengsel då all posten prova
    At ein mann må vakte adressa si som ein skatt
    Og no står eg her og ser på dei gule togspora
    I ruinane der balkongen din nett datt
    Og undrast kor du er hen no i natt

  • 12I fjerde omgang

    Då ho sa
    «Kvart ord er løgn frå din munn»
    Skreik eg ho var døv
    Og ho hamra og slo fjeset mitt sundt
    Og sa, «Kva har du utan støv?»
    Det var då at eg reiste meg opp
    Men ho sa, «Før du går
    Hugs at alle må gje noko att
    For noko dei får»

    Eg nynna ein låt
    Og tromma litt, òg, og spurde koss då
    Og ho snørte ein sko
    Og bles bort ei glo
    Og sa, «Prøv deg kje no»
    Så eg køyrde ei hand i kvar lomme
    Mens eg tenkte ut eit svar
    Og rekte ho min heilt siste tyggis
    Galant som eg var

    Ho kasta meg ut
    Eg stod til knes i skit der alle gjekk
    Og eg var nøydd til å snu
    Og gå attende inn dit
    For skjorta mi var vekk
    Eg venta i gangen, ho romsterte
    Og eg prøvde få fot
    For biletet av deg i ein rullestol
    Som stod lent opp mot…

    Ei flaske med rom
    Eg kjende meg tom og bad henne om litt
    Ho sa, «Nei, skatt»
    Eg sa, «Eg høyrer deg knapt
    Eg trur tyggisen gjer deg stum»
    Ho skreik til ho ramla på golvet
    Med eit andlet så rødt
    Eg gjekk gjennom skuffene hennar
    Då ho sov søtt

    Og då alt var i hamn
    Med ein sko i min famn
    Kviskra eg ditt namn
    Og du, du tok meg inn
    Du elska meg blindt
    Du sløste kje med tid
    Og eg, eg bad kje om mykje
    Ikkje eingong di krykkje
    Så be kje om mi

  • 13Tydelegvis fem truande

    Tidleg ein morgon
    Tidleg ein morgon
    Ber eg deg kome
    Ber eg deg kome
    Heim til meg
    Ja, om eg ikkje var så einsam
    Skulle eg klart meg heilt fint utan deg

    Gå ikkje frå meg
    Gå ikkje frå meg
    Eg går kje frå deg
    Eg går kje frå deg
    Nei, så menn
    Du veit eg kan, viss du kan, kjære
    Men ikkje gjer det likevel

    Eg har ein hund som gøyr her
    Ein hund som gøyr her
    I tunet står han
    I tunet står han
    Stor og svart
    Eg skulle sagt deg kva han meiner
    Om eg ikkje måtte prøve fullt så hardt

    Mor di strevar
    Mor di sukkar
    Ho skrik og ber seg
    Og slik ho ter seg
    Er det best du går
    Eg skulle sagt deg kva ho ønskjer
    Men eg veit inga råd

    Femten sjonglørar
    Femten sjonglørar
    Fem med fast tru
    Fem med fast tru
    Kledd ut som menn
    Sei at mor di kan vere roleg for dei
    Går snart heim igjen

    Tidleg ein morgon
    Tidleg ein morgon
    Ber eg deg kome
    Ber eg deg kome
    Heim til meg
    Ja, om eg ikkje var så einsam
    Skulle eg klart meg heilt fint utan deg

  • 14Sorgsame kvinne ifrå Jæren

    Med din merkurmunn i eit misjonsmagasin
    Og dine auge som røyk og dine bøner som rim
    Og din sølvkross klår, og di klokkerøyst som skin
    Å, kven iblant dei trur dei kunne handtere deg?
    Med dine lommer godt beskytta til sist
    Og dine sporvognsyner som du legg i graset, visst
    Og din lekam som silke, og ditt glasandlet så trist
    Kven iblant dei trur dei kunne bere deg?
    Sorgsame kvinne ifrå Jæren
    Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
    Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
    Skal eg setje dei ved grinda di
    Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?

    Med ditt kniplingsbelte og dine laken i press
    Og din kortstokk som manglar hjarterknekt og spar ess
    Og ditt hole andlet og din kjellarbuksedress
    Kven iblant dei kan tru han kunne parkere deg?
    Med din silhuett når sollyset svinn
    Inni auga dine der måneskinet vinn
    Og din fyrstikksong og sigøynarsalmen din
    Kven iblant dei ville freiste å imponere deg?
    Sorgsame kvinne ifrå Jæren
    Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
    Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
    Skal eg setje dei ved grinda di
    Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?

    Alle Tyrus’ kongar legg fangelista ned
    Og ventar på sine geraniumskyss på kne
    Og du ville ikkje visst det var slik det skulle skje
    Men kven iblant dei er nøgd med berre å kysse deg?
    Med dine barndoms flammer på midnattsrya di
    Og dine spanske manerar og mor di sin medisin
    Og din cowboymunn og dine nattpluggar i eit skrin
    Kven iblant dei trur du kunne tole å miste deg?
    Sorgsame kvinne ifrå Jæren
    Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
    Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
    Skal eg setje dei ved grinda di
    Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?

    Å, bøndene og bankfolka vart samde om i lag
    Å syne deg kor dei daude englane ligg ein vakker dag
    Men korfor tok dei deg til å støtte deira sak?
    Å, koss kunne dei i det heile ta feil av deg?
    Dei ønskte du tok på deg gardens skuld og skam
    Men med havet framfor deg og ein svindelfalsk alarm
    Og med slampen sitt spedbarn omsveipt i din famn
    Koss kunne dei i det heile ha leia deg?
    Sorgsame kvinne ifrå Jæren
    Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
    Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
    Skal eg setje dei ved grinda di
    Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?

    Med ditt folieminne frå Tårngata to
    Og din tidsskriftshusbond som ein dag berre drog
    Og godheita di, som du ikkje kan hjelpe for no
    Kven iblant dei trur du ville tilsetje deg?
    No står du med din tjuv, du er på hans vakt
    Med den heilage brosjen som fingrane dine lukkar att
    Og ditt helgenandlet og di sjel som ei mørk natt
    Å, kven iblant dei trur du kunne knekkje deg?
    Sorgsame kvinne ifrå Jæren
    Der den sorgsame profeten seier ingen ærend har
    Mitt lagerblikk, min arabiske gitar
    Skal eg setje dei ved grinda di
    Eller, sorgsame kvinne, skal eg bli?

Credits

Produced by Lars Voldsdal
Recorded and mixed by Kjetil Ulland at ABC Studio, Etne
Mastered by Björn Engelmann at Cutting Room, Stockholm

Tom Roger Aadland: vocals, harmonica, guitar, piano, hammond organ
Kjetil Steensnæs: guitars, dobro, pedal steel, banjo, piano, backing vocals
Sigbjørn Apeland: harmonium, hammond organ
Tor Egil Kreken: bass, banjo, electric guitar, backing vocals
Erland Dahlen: drums, percussion, glockenspiel, saw, rhodes, backing vocals

Design & web: Raffaele Malanga, Far Studios, London
Photo: Arash Taheri