Me kan snakke om fartøy som kantra
Me kan snakke om dyrebar last
Me kan snakke om dårlege mantra
Snakk heller om det som står fast
For eg har aldri gløymt kor eg høyrde til
Eg har aldri gløymt det eg skimta før me gjekk oss vill
Eg har aldri gløymt kor me skulle hen
Eg har lengta og drøymt, eg er klar for å prøve igjen
Eg såg Ingmar Bergman på TV
Han sa anger vart litt for kokett
Skal kje seie deg koss du burde leve
Men det kan synast som han hadde rett
For eg har aldri gløymt det eg kom til å sjå
Eg har aldri gløymt som det gneistra av gull mot det blå
Eg har aldri gløymt kor me skilde lag
Eg har lengta og drøymt, eg skal finne att staden ein dag
Me kan snakke om åra i tåka
Men kan snakke om gulnande bein
Me kan snakke om dei som vart råka
Me kan snakke om dei som tok mein
Men eg har aldri gløymt kor eg høyrde til
Eg har aldri gløymt det eg skimta før me gjekk oss vill
Eg har aldri gløymt den eiden me svor
Eg har lengta og drøymt, eg er klar for å stå ved mitt ord
Eg har aldri gløymt kor me skulle hen
Eg har lengta og drøymt og sett etter eit høve
Lengta og drøymt, eg lét meg kje sløve
Lengta og drøymt, sjå, eg ristar av støvet
Lengta og drøymt, eg står opp frå dei døve
Lengta og drøymt, eg er klar for å prøve igjen