Somme er ranke, somme er reine
Somme sparar seg og ventar på den eine
Somme har skore heilt ned til beinet
Alle har eitkvart dei må gjere åleine
Trua sette meg fri
Men det var tvilen, tvilen
Som fekk meg på glid
Trua sette meg fri
Men det var tvilen, tvilen
Som fekk meg på glid
Eg trur på englar – og på demonar
Eg trur at ein kan bli forløyst av ord og tonar
Eg trur på sjansen, på ein av millionar
Eg trur på tog som forlatar stasjonar
Ein dag skal eg sanne mine synder
Ein dag skal eg gjere bot
Ein dag skal eg seie opp min formyndar
Eg berre sit og samlar mot
Treng ikkje tittel, treng ikkje ramme
Treng ikkje fikse på ei einaste skramme
Treng ikkje halde noko over open flamme
Treng berre vite kor lynet vil ramme
Trua sette meg fri
Men det var tvilen, tvilen
Som fekk meg på glid
Trua sette meg fri
Men det var tvilen, tvilen
Som fekk meg på glid
Du var den første, du var den beste
Eg hadde berre litt for mange ting å teste
For mange naglar å slå i, for mange vaierar å feste
Når båten går, får du vente på den neste
Kjærleik sette oss fri
Men det var venskap, venskap
Før du blei mi
Kjærleik sette oss fri
Men det var venskap, venskap
Før du blei mi