Eg såg kjærleik ved mi dør
Han har aldri vore så nære før
Aldri har han glidd så fint min veg.
Eg skaut i mørkret, rett og slett
Det er vrangt, som ikkje er rett
Du gjer meg einsam når du dreg.
Drakeskyer i det blå
Alt eg ikkje tenkte på,
Kjærleiken slo nedanfrå i meg.
Denne gong er ryggen rak
Beint mot målet, rett på sak,
Du gjer meg einsam når du dreg.
Kløverblad og klostersaum,
Ditt raude hår som i ein draum,
Eg kjem på gråten, reint, av deg.
Eg hugsar kje kva som gjekk av meg, men
Du skjemde meg visst bort, min ven,
Du gjer meg einsam når du dreg.
Blomar står i vilt flor oppi lia,
Grashopper, dei syng på kvar ein flekk,
Elva renn så seint på denne tida,
Eg kunne bli hjå deg for alltid
Og aldri merke at tida gjekk.
Allting skar seg, på eit vis,
Alle forhold lagt på is.
Eg har trødd med feberheite steg.
Eg veit det er kje nett likt fatt
Og kan kje samanliknast, radt,
Men du gjer meg einsam når du dreg.
Du får meg til å undrast kva eg gjer her,
Eg rotar rundt på eiga hand.
Du får meg til å undrast kva eg seier,
Du får meg til å prate med meg sjølv, mann til mann.
Eg skal finne deg i Sør-Varanger,
Kautokeino og Stavanger,
Eg veit at du vil snart forlate meg.
Men eg ser deg i kvar sky som driv,
I dei eg elskar, og i alt liv,
Du gjer meg einsam når du dreg.